Han Schuil (Voorschoten, 1958)

Han Schuil vervolgde zijn opleiding na de Academie voor Beeldende Kunsten in Rotterdam aan Ateliers ’63. De oorsprong van zijn motieven ligt in de alledaagse werkelijkheid: van details uit stripverhalen, videospelletjes en computerbeelden tot wegmarkeringen, een schaatspak, een infraroodfoto of een MRI-scan. In 1983 ontving hij de Koninklijke Subsidie voor de Schilderkunst en debuteerde hij bij Galerie Art & Project.
Aanvankelijk werkte Schuil op doek. Na experimenten op hout, blik en koper koos hij vanaf 1985, vanwege de gladde ondergrond, voor aluminium. Regelmatig spelen de vormen van het aluminium een bepalende rol in het werk van Schuil, zoals de gevouwen randen of de naden en popnagels in het aluminium die soms dwars door het beeldvlak lopen. De drager komt ook steeds vaker nadrukkelijk de ruimte in. Daarnaast bewerkt Schuil regelmatig het aluminium voor het te beschilderen: deuken en gaten worden dan onderdeel van het beeld. “Niet om de objectmatigheid van het beeld benadrukken maar ik gebruik ze omdat ze in het beeld passen”, licht Schuil in 2000 toe tijdens zijn interview door kunstcriticus en kunsthistoricus Dominic van den Boogerd.
Schuil in 2017 tijdens één van zijn solo-expositie bij Galerie Onrust in Amsterdam: ‘Een goed schilderij is geen illusie van de werkelijkheid maar een nieuwe realiteit’.
Zijn motieven liggen altijd in de zichtbare werkelijkheid zonder daar ooit een illustratie van te willen zijn. Geïnspireerd door de beroemde uitspraak van Picasso ‘ik zoek niet, ik vind’ verwerkte Schuil eerder fragmenten uit striptekeningen, wegdekmarkeringen en lijnen en vlakjes die doen denken aan computerscherm graphics. Door die beeldelementen te isoleren, te stileren en ze te plaatsen in een nieuwe context – in verschillende verlagen op aluminium – ontstaat telkens een volkomen eigen beeld. Een werk dat zijn wortels heeft in de alledaagse werkelijkheid, soms nog deels herkenbaar is, maar waarmee Schuil een nieuwe wereld schept. ‘Abstracte kunst bestaat niet’, is zijn geliefde uitspraak. ‘Maar in een poging de werkelijkheid te overstijgen is alle kunst abstract.

Gerenommeerde (inter)nationale galerieën verzorgen solo-exposities van Schuil’s werk waaronder Galerie Onrust in Amsterdam, Art & Project in Amsterdam, Galerie ’t Venster in Rotterdam, Galerie Conrads in Düsseldorf, Galerie Hamish Morrison in Berlijn, Germans van Eck Gallery in New York. Daarnaast vonden solotentoonstellingen bij Museum Fodor in Amsterdam, Stedelijk Museum in Amsterdam en Museum Jan Cunen in Oss plaatst.

Werk van Schuil is in de volgende musea opgenomen: Stedelijk Museum Amsterdam, Museum Boijmans van Beuningen, Gemeentemuseum Den Haag, Bonnefantenmuseum, Lakenhal, Museum Jan Cunen, Centraal Museum in Utrecht; Stedelijk Museum Schiedam; Rijksmuseum Twente in Enschede; Museum voor Moderne Kunst in Brussel, S.M.A.K., in Gent, Boston Museum of Fine Arts.
Tevens is zijn werk in collecties van particulieren, instellingen en de volgende bedrijven vertegenwoordigd: KPN, ABN/Amro, AEGON, Akzo Nobel Art Foundation en Caldic Collectie.