Zijn werk als hoofdingenieur bij het kadaster combineerde Jan Loman met zijn kunstenaarschap als beeldhouwer, graficus en schilder. Loman sloot zich in 1959 aan bij de Groninger kunstenaarsgroep Nu als kritische reactie op het gebrek aan vernieuwing rond die tijd van De Ploeg.

Naast beeldend kunstenaar was Loman ook dichter en schreef bij voorkeur haiku’s. In diverse plaatsen in Noord-Nederland zijn haiku’s van zijn hand in steen vastgelegd. De architectuur van Berlage in het Gemeentemuseum Den Haag en het lijnenspel van de schilderijen van Piet Mondriaan bepaalde zijn artistieke richting. Zijn beeldende kunst en dichtwerk wordt dan ook gekenmerkt door een strakke ordening.

Werken van Loman bevinden zich o.a. in het Groninger Museum, het Haags Gemeentemuseum, het Fries Museum, Museum het Princessehof te Leeuwarden, Museum Drachten, Museum Belvédère Oranjewoud, in de TU Delft, op Schiermonnikoog en in het Gemeentehuis van Opsterland in Beetsterzwaag en bij diverse particulieren.