Otto Egberts (1949 Vlaardingen – 2019 Rotterdam)

Hij ging in 1977 naar de Rotterdamse kunstacademie, nadat hij een studie sociale economie had afgerond. Daarvan was vooral het vak methodologie van blijvende invloed. Die analytische benadering, het zoeken van verbanden, koppelde hij aan de surrealistische sfeer in zijn werk.
Hij was vervolgens werkzaam als beeldend kunstenaar en verwierf met zijn vele museale exposities bekendheid in binnen- en buitenland. En combineerde zijn kunstenaarschap met zijn docentschap aan de kunstacademie in Rotterdam en in Den Haag. Hij stond bekend als een intellectuele, kritische en gewaardeerde docent.
In 2007 toonde het Stedelijk Museum Schiedam een overzicht van zijn werk met zo’n 150 werken, waarbij Egberts zijn werk aanduidde als “geprofessionaliseerde twijfel.”. Hij verklaarde verder: ‘De twijfel is af te lezen aan het verfoppervlak. Daar ben ik de laatste tijd eindeloos op aan het schuren en gummen. Omgekeerde geografie noem ik dat ook wel eens. Als je schildert ben je niet aan het graven, maar werk je langzaam naar boven toe.’ Sandra Smallenburg. “Otto Egberts,” NRC Handelsblad, 2007.
Zijn oeuvre bestaat vooral uit tekeningen, maar ook schilderijen en objecten. Hij was een eigenzinnige maker van voorstellingen die zich niet snel blootgeven. Zijn werk is analytisch en surrealistisch. Het zijn grijze, surreële voorstellingen die zich niet snel blootgeven of laten benoemen.
In 2011 nam hij deel aan de tentoonstelling getiteld All about drawing in het Stedelijk Museum Schiedam georganiseerd door de kunstenaar en gastcurator Arno Kramer. Zijn werk is in diverse collecties van bedrijven, overheden en musea opgenomen.